Waarom vinden we sommige dingen goed en andere slecht? Met andere woorden: waar komen onze ideeën van goed en kwaad vandaan. Als het gaat over de hedendaagse normen, dan komt steevast het begrip ‘de Verlichting’ op de proppen. Het moderne Europa beroept zich op het waardenstelsel van de 18de eeuw. Wie wat meer historische kennis bezit, zal opmerken dat de ideeën van toen niet uit de lucht kwamen vallen. Kunnen we zeggen dat onze opvattingen over goed en kwaad al zo’n 2000 jaar geleden ontstaan zijn, met het christendom? Martin Harlaar bracht het boek ‘De Getemde Mens’ uit waarin meer dan 140 auteurs hun mening geven. Op de boekvoorstelling, eerder dit jaar, was er een debat tussen Dirk Verhofstadt en Guido Van Heeswijck over de oorsprong van onze moraal.

Van Heeswijck, die vanwege zijn Rooms-katholieke achtergrond werd aangekondigd als de ‘beminde gelovige’, en de uitgesproken vrijzinnige Verhofstadt (de ‘beminde ongelovige’), zijn beide filosoof en ondanks hun levensbeschouwelijke verschillen redelijk eensgezind. Toch leggen ze een aantal uiteenlopende accenten.

Bescherming nodig tegen stress? Een middel om beter te slapen? Een beter immuunsysteem? Niets beter dan vriendschap. Niet zomaar een slogan van een gezondheidsgoeroe, maar een ontdekking van de wetenschap. Het effect blijkt zo groot, dat de onderzoekers stomverbaasd waren toen ze de ontdekking deden. Nochtans staat reeds in de Bijbel beschreven welke heilzame werking de aanwezigheid van vrienden kan hebben.

Sinds het uitbreken van de COVID-10-crisis hebben we kennis gemaakt met een aantal onbekende fenomenen. We gingen in lockdown, moesten voldoende afstand van iedereen houden en werden verondersteld om zo min mogelijk mensen te ontmoeten. Dat beschermde ons deels tegen besmetting, maar had een uitermate negatieve invloed op onze mentale en fysieke gezondheid. Antropoloog Robin Dunbar stelt dat vriendschap de belangrijkste factor is die ons welzijn en onze gezondheid bepaalt. In een uitgebreid rapport stelt hij dat sociale isolatie tot een eenzaamheidsgevoel leidt en eenzaamheid kan dodelijk zijn …

16 april 1926 – 23 oktober 2020

Vorige maand is Dora Winston vredig heengegaan naar haar hemelse Vader. Ze was 94 en nog altijd heel actief. Dora is geboren in Wallonië en kwam op haar 16e – tijdens de Tweede Wereldoorlog – tot bekering. Na de bevrijding studeerde ze aan het International Training Collega van het Leger des Heils, waarna ze een aantal functies binnen de organisatie bekleedde, onder andere als zendelinge in Congo.

In 1953 keerde Dora met verlof terug naar België en diende ze als lerares in de correspondentieschool van de Belgische Evangelische Zending. Daar ontmoette ze George Winston, een Amerikaanse zendeling die les gaf aan het Bijbelinstituut België (BIB). Zes maanden later trouwden ze.

De ethiek van triage in tijden van Corona

Wat moet een arts besluiten als hij constateert dat er in het hospitaal geen enkel bed meer vrij is, terwijl patiënten aan blijven schuiven. Wat moet het beleid zijn van een ziekenhuis als er meer zieken zijn dan er behandeld kunnen worden. In het Belgische gezondheidssysteem moesten dergelijke vragen eigenlijk nog gesteld worden. Weliswaar werden een aantal ziekenhuizen door de Coronacrisis met de limiet van hun capaciteit geconfronteerd, maar er waren alternatieven beschikbaar. De nachtmerrie blijft: wat moeten we doen als onze hospitalen dermate overstelpt worden dat het hele systeem instort? Wie maakt keuzes als sommige mensen wel en andere niet opgenomen kunnen worden. John Wyatt, dokter  verbonden aan het University College London bekijkt de vraag als medicus, ethicus én christen.

Gebedsnetwerk.be werkt sinds halfweg 2020 met een nieuwe aanpak: de zeven bergen. De vroegere ‘gebedsketting’ spitst zich nu toe op zeven domeinen in de samenleving. De basisgedachte van deze visie – in de jaren ‘70 geïntroduceerd in Amerika, is dat een maatschappij bestaat uit belangrijke zeven invloedssferen of sectoren (ook ‘bergen’ genaamd) We laten u kennismaken met de verschillende domeinen. In deze editie: de sociale sector en de gezondheidszorg.

De manier waarop de sociale sector en de gezondheidszorg functioneert, geeft ons inzicht in hoe mensen elkaar zien en behandelen. Het gaat daarbij over zorg dragen voor onszelf en voor onze medemens. Voor onszelf zorgen is meestal een vanzelfsprekendheid, voor anderen zorgen is soms minder evident. In de maatschappij zijn zowel mensen die zorg nodig hebben als mensen die hulp verstrekken. Het vertrekpunt is dus een situatie van ongelijkheid: de zorgbehoevende die een respons verwacht van de wijdere gemeenschap. In welke mate gehoor wordt gegeven aan deze zorgvraag verschilt van samenleving tot samenleving. Als het aanbod tekort schiet, blijft de zorgvraag onbeantwoord en dat veroorzaakt spanningen.

Het verschijnsel is in Europa relatief onbekend, maar in de Verenigde Staten komt de term veel vaker voor: ‘conversion therapy’ ofwel ‘bekeringstherapie’. Het is een verwijzing naar een scala van behandelingen die tot doel hebben mensen die problemen hebben met hun homoseksuele geaardheid of die vragen hebben rond hun genderidentiteit, terug heteroseksueel te maken. Dat gaat over psychotherapie en ‘wegbidden van homoseksuele gevoelens’, maar ook over extremere vormen van hulpverlening. De wetenschappelijke waarde daarvan wordt sterk betwijfeld en experts beweren dat conversietherapie dikwijls leidt tot blijvende lichamelijke en psychologische schade. Ook in België gaan stemmen op om de verschillende vormen van deze therapie te verbieden.

“We laten geen aanvallen toe op grond van seksuele voorkeur of genderidentiteit’ liet Instagram onlangs weten als uitleg bij de beslissing om berichten die verwijzen naar conversietherapie te verwijderen. Internationale medische en mensenrechtenorganisaties dringen al langer aan op een verbod op conversietherapie. In Amerika wordt die eis onder andere gesteund door de American Medical Association, de American Psychiatric Association, de American Acedemy of Pediatrics. Andere organisaties verdedigen dan weer de behandelingen en bestrijden het verbod van Facebook.