Het spontane antwoord dat Ko de Nood geeft op de vraag wie hij is, luidt ‘Een Zeeuw’. Natuurlijk is er meer dan dat, en het gesprek maakt dat duidelijk, maar de Nederlandse provincie Zeeland betekent veel voor hem. Ko is er geboren (Arnemuiden) en hij groeide op in Nieuw- en Sint Joosland , een rustig dorpje op het ‘eiland’ Walcheren. In de jaren ‘60 een sterk kerkelijke  omgeving – en ook nu nog wordt het landelijke Zeeland min of meer tot de Nederlandse ‘Bible Belt’ gerekend. De kerk staat er centraal – of zeggen we beter ‘de kerken’, want het Protestantisme kent een ruime variëteit aan strekkingen. 

Ko groeit op met het geloof. Zijn vader is ouderling in de Gereformeerde Kerk. De  opvoeding is orthodox, maar niet overdreven. Bij de maaltijden steeds een gebed en een bijbellezing.

De ‘Nashville-verklaring’ heeft de afgelopen weken in Nederland heel wat stof doen opwaaien, en de commotie is voor een deel ook naar ons land overgekomen. Voor wie ‘Nashville’ alleen maar kennen als de ‘hoofdstad van de countrymuziek’ of die de Amerikaanse stad helemaal niet kennen, een woordje uitleg. In Nashville werd in 2017 door zo’n 150 evangelische voormannen een verklaring opgesteld over homoseksualiteit en genderidentiteit. Meer dn 20.000 mensen, veelal evangelische leiders hebben die tekst ondertekend. Onlangs werd er een Nederlandse vertaling van gepubliceerd, die in eerste instantie door 200 mensen getekend werd. De reacties daarop gingen van onvoorwaardelijke steun tot diepe verontwaardiging.

De Nashville-verklaring is een typische verklaring in de stijl van ‘wij bevestigen’ en ‘wij ontkennen’. Zo luidt het eerste artikel:

Het aantal abortussen bij prenatale diagnoses van het syndroom van Down, de meest voorkomende chromosale afwijking, is hoog: bijna 100 % in IJsland, 98 % in Denemarken, 80 tot 90 % in Noorwegen en 90 % in het Verenigd Koninkrijk. In de Verenigde Staten bedraagt het percentage 67.
 
In heel Europa druist de wetgeving ten aanzien van abortus lijnrecht in tegen de meest fundamentele rechten van mensen met een handicap. In oktober 2017 stelde de Commissie voor de Rechten van Personen met een Handicap dat wetten die abortus op grond van handicap expliciet toelaten, een inbreuk zijn op het Verdrag voor de Rechten van Personen met een Handicap (art. 4, 5 en 8). Een handicap als reden voor abortus gaat feitelijk over het beëindigen van het leven van een ongeboren kind dat niet volkomen in overeenstemming is met wat de maatschappij als gezond of wenselijk beschouwt.

Wat zijn de implicaties van het ‘migratiepact’?

Het is vrijwel onmogelijk om de laatste weken niets gehoord te hebben over het migratiepact. Talloze argumenten pro en contra zijn de revue gepasseerd, politici hebben uitgebreid hun mening gegeven en uiteindelijk werd het de splijtzwam onder de regering. Er is veel over gezegd en over geschreven, maar toch kennen weinig mensen de inhoud van het document. Voor de een is het een grote stap voorwaarts in een menselijke aanpak van de vluchtelingencrisis, voor de ander een ongekende dreiging voor de Westerse beschaving. Maar wat zegt de overeenkomst echt, en hoe kan de tekst van het pact bekeken worden vanuit een christelijk perspectief?

De vluchtelingencrisis, die in 2015 een hoogtepunt bereikte, heeft heel wat teweeg gebracht in Europa. Het gevoel overspoeld te worden door mensen die in onze streken op zoek waren naar een beter leven, was voor veel mensen bijzonder onaangenaam.

01 november 2018 door Martin Penning
Een pompoen op zichzelf zal je niets doen. Het is een gewone vrucht, ook als die helemaal is uitgehold en er lichtjes in branden. Maar lach niet te vroeg… want de pompoenen van Halloween staan voor iets heel anders.

De verlichte, doorschijnende pompoen (Jack-O-Lantern, Jaap met de lamp) is het symbool van een dolende ziel. Vroeger holden bijgelovige mensen pompoenen uit en plaatsen er kaarsen in. Zij deden dat om de boze geesten van hun huizenweg te jagen.

Het is het laatste jaar nogal stil geweest rond het Nederlandse blad Uitdaging. De belangrijkste oorzaak daarvan lag in het feit dat de bezieler en hoofdredacteur Leo Habets ernstig (en wellicht terminaal) ziek werd. Daardoor stopte het werk van de uitgeverij, maar inmiddels is er een nieuwe partij gevonden om de stichting over te nemen. Daarmee krijgt de christelijke krant een nieuwe toekomst. Een ploeg van zo’n twintig redacteurs is terug aan de slag te gaan. Zoals vroeger het geval was, zal er ook nu weer een speciale pagina aan Vlaanderen gewijd worden. Uitdaging wil christenen in hun geloof opbouwen en hen met elkaar verbinden. De medewerkers van Uitdaging geloven in deze missie en hun werk bij het blad is dan ook volledig pro deo. Toch kent het drukken van een krant veel kosten. Daarom is Uitdaging een crowdfunding-actie gestart via Missie Nederland (de Nederlandse evangelische alliantie). Wie wil bijdragen aan de nieuwe start van deze krant – die ook in Vlaanderen beschikbaar is – kan meer info vinden op de website van Uitdaging. Daar staat ook een hele verzameling van opbouwende en informatieve artikelen te bekijken.

https://uitdaging.nl/6573-help-uitdaging-weer-op-weg