Een terugblik

Op de Algemene Vergadering van de Evangelische Alliantie Vlaanderen, eind april in Zaventem,  nam Herman Spaargaren afscheid als voorzitter. Hij keek daarbij terug op de jaren dat hij aan het roer van de alliantie stond. Hieronder zijn impressies van die periode.

Toen ik mijn foto’s bekeek over mijn periode als voorzitter van de EAV, kwam ik erachter dat ik al in 2007 door Agnes Jonckheere (-Knockaert) in contact met het Bestuur van de EAV werd gebracht. Men zocht iemand die namens de EAV de Bijbeldag op 1 mei mee wilde organiseren. Omdat ik in die tijd bekend stond als organisator van de 1 novemberdag, het muziekkamp en diverse muziekprojecten, dacht Agnes dat ik een positieve bijdrage aan de organisatie van de Bijbeldag kon geven. In die tijd ontstond er een nauwe samenwerking tussen het Bijbeldagcomité en het bestuur van de EAV. Alliantie-voorzitter Kris Vleugels was in 2007 de spreker op een van de dagen, en ook bestuurslid Koen Celis stond een keer (in 2009) op het podium. Het was in die periode vooral een hele uitdaging om een geschikte locatie te vinden, want door het sluiten van de zaal ‘Alpheüsdal’ was de vaste stek plotseling verdwenen.

Een groep van iets meer dan 40 mensen maakte het eerste EAV-congres mee op de laatste zaterdag van mei. Dat congres was een van de ideeën die op de Algemene Vergadering van vorig jaar gelanceerd waren, met de bedoeling de leden dichter bij de werking van de Evangelische Alliantie te betrekken. Liever dan de gebruikelijke technische en vaak lange vergaderingen van de EAV werd nu geopteerd om samen na te denken over de toekomst van evangelisch Vlaanderen – en de rol van de alliantie daarin.

In zijn openingstoespraak stond Herman Spaargaren stil bij de mission statement en de EAV-voorzitter noemde ook een aantal recente verwezenlijkingen.

Op de vorige bestuursvergadering van de EAV werd – onder andere – de Alive-kerk uit Leuven aangenomen als nieuw lid. Deze kerk is nog relatief nieuw,  al werd er geruime tijd gewerkt aan de voorbereiding van de start. In dit artikel laten we u kennismaken met de kerk. We doen dat door middel van een interview met Christophe en Brenda Pletschett, die deel uitmaken van de leiding van de kerk.

Op 20 maart 2016 overleed Theo Lejeune. Zijn rol in het werk van de EAV kan moeilijk overschat worden. Halfweg de jaren ’80, terwijl hij druk bezig was met de start van de christengemeente in Boom, raakte hij betrokken bij het werk van de toen nog prille alliantie. Dankzij het feit dat hij al vroeg op prepensioen kon gaan, had hij daarvoor wat tijd beschikbaar. Maar zijn jaren bij de EAV zouden hem veel meer tijd kosten dan hij wellicht vermoed had, vooral als je bedenkt dat hij ook nog een gezin met 8 opgroeiende kinderen had …

De belangstelling van Theo voor de alliantie kwam voornamelijk door de situatie in het Protestants Godsdienstonderwijs van die tijd. Al jarenlang was het aandeel van evangelische leerlingen daarin sterk toegenomen en waren er ook leerkrachten uit evangelische middens. Tegelijk was dit onderwijs de exclusieve bevoegdheid van de Verenigde Protestantse Kerk in België en was er van buiten die kerk geen invloed op – bijvoorbeeld – de leerplannen. Dat veroorzaakte regelmatig spanningen en de alliantie wilde er iets aan doen. Het was een dossier dat Theo helemaal op het lijf geschreven was.

De humanitaire rampen van de laatste jaren laten niemand onberoerd. De huidige vluchtelingencrisis heeft onze blik op de wereld grondig veranderd. Mensonwaardige omstandigheden van asielzoekers in Griekenland bereiken ons iedere dag, net als de schrijnende beelden van halfondergelopen kampen in Calais en Duinkerken. En vluchtelingen zijn niet de enigen die in de hedendaagse maatschappij met problemen kampen.