Schandalen worden niet langer in de doofpot gestopt – of zeggen we beter: veel minder dan vroeger? Door de MeToo-beweging zijn er het laatste jaar veel namen gepasseerd, voornamelijk van mannen die zich schuldig hebben gemaakt aan grensoverschrijdend gedrag. De Engelse christelijke organisatie Restored vroeg zich af in hoeverre kerken met gevallen van misbruik en mishandeling geconfronteerd worden – en op welke manier ze daarop reageren. In de Verenigde Staten is daar al wat research over gedaan, in Europa zo goed als niet. Dat was de aanleiding voor een uitgebreid onderzoek dat uitmondde in het rapport ‘In Churches Too?’. Daarin beperkte men zich  niet tot ongewenst seksueel gedrag, maar werd in een ruimer kader gekeken naar meerdere vormen van huiselijk geweld.

De regering van Rwanda gaat door met het sluiten van kerken omdat ze niet voldoen aan de wettelijke vereisten die begin dit jaar waren vastgelegd. Kerken die verder willen blijven doen, krijgen momenteel bijkomende verplichtingen opgelegd. Over het algemeen worden de maatregelen gezien als pogingen om de agressief seculiere standpunten van de regering duidelijk te maken. Volgens het regeringsgezinde ‘KT-press’ zijn er inmiddels al meer dan 8000 kerken gesloten.

Een plaatselijke correspondent vertelde aan World Watch Monitor vertelde dat alle kerken een zelfde lot treft en dat ook kerken die over voldoende middelen beschikken, worden getroffen. Er is een geval bekend waar een kerk werd gesloten tijdens een huwelijksviering: het koppel en de genodigden kregen te horen dat ze moesten vertrekken omdat de kerk gesloten werd.

De zorg voor onze leefomgeving is een taak die door veel evangelische christenen van ondergeschikt belang is geweest. Niet zo vreemd, want milieubescherming kreeg tot voor kort hoe dan ook weinig aandacht en daarbij waren christenen veel meer bezig met de hemel dan met de aarde. Maar ook al is het eeuwigheidsperspectief van enorm belang, op dit moment wonen we op de aarde. Die aarde is door God geschapen en Hij verlangt van de mensen dat ze er op een goede manier mee omgaan. Zeker sinds het laatste Congres over Wereldevangelisatie dat georganiseerd werd door de Lausannebeweging, zien we een toenemende interesse voor de verzorging van het ‘aardse’ – maar dan steeds in samenhang met de verspreiding van het ‘goede nieuws’. In de aanloop naar de conferentie zette Scott Sabin van Plant With Purpose (een christelijke nog die tegen armoede en ontbossing strijdt) zijn gedachten hierover op papier. Bij deze een weergave daarvan.

In verschillende Zuid-Amerikaanse landen is er een verschuiving wat betreft de houding ten opzichte van abortus. In de regio is zwangerschapsafbreking alleen toegestaan in Uruguay en Cuba. Dit jaar nam het Parlement van Argentinië met een nipte meerderheid (129 voor, 125 tegen) een wet aan die het mogelijk maakte dat een zwangerschap legaal en kosteloos kon worden afgebroken in de eerste veertien weken. Tot dan toe was de wet van 1921 van kracht die abortus alleen toestond wanneer het leven van de moeder in gevaar was of wanneer de zwangerschap het gevolg was van een verkrachting.

Hope For Europe verzamelt evangelische leiders in Tallinn

De Evangelische Alliantie is niet een zaak van Vlaanderen alleen. In vrijwel alle Europese landen, maar ook wereldwijd, zijn er nationale allianties die zich inzetten voor de evangelische christenen in hun land. In een aantal landen zijn er sterk uitgebouwde allianties met (veel) personeel, op andere plaatsen zijn ze eerder beperkt. Net zoals christenen versterkt kunnen worden door lokale samenwerking, kan dat ook op internationaal vlak. Dat is het doel waar de Europese Evangelische Alliantie zich voor inzet. Dit jaar krijgen de inspanningen een extra dimensie door middel van de Hope for Europe-conferentie in Tallinn. In oktober worden vertegenwoordigers uit alle hoeken van Europa – en dus ook uit Vlaanderen - verwacht in de hoofdstad van Estland.

India wordt getroffen door overstromingen

Valt het nog nieuws te noemen als er zich ergens op aarde een natuurramp voordoet? Met een onheilspellende regelmaat doen er zich catastrofen voor. Er treedt een zekere gewenning op, maar de beelden blijven choqueren. Onlangs kreeg India af te rekenen met overstromingen en werd het Indonesische eiland Lombok getroffen door een zware aardbeving. Daniël Van Laeken, die zendeling is in Indonesië en op ‘slechts 1500 kilometer van de plaats des onheils woont’, besloot naar het eiland te trekken een hulp te bieden. We vroegen hem naar zijn ervaringen.