(Hoewel men in Nederland al het zetten van tatoe's in het bejaardencentrum begint aan te bieden, heb ik het mijn gemeenteleden altijd ernstig afgeraden om tatoeages te laten zetten. Ten eerste omdat je lichaam niet van jouzelf is, maar een tempel van de Heilige Geest (1 Cor. 6:19). Ten tweede omdat je als je getrouwd bent je lichaam aan je partner hebt geschonken en dat die er zijn 'zeg' over mag hebben (1 Cor. 7:4). Ten derde omdat ik uit ervaring weet dat men er uiteindelijk toch meest spijt van krijgt. Een ten vierde omdat God het inprikken van de huid als verering van 'doden' ziet en er niet blij mee is (Lev. 19:28). Maar nu is er ook een wetenschappelijke reden. Zie het vervolg overgenomen uit Scientas. H.S.)

Mensen tatoeëren al duizenden jaren. Ook de 5300 jaar oude bekende ijsmummie Ötzi had al meer dan 50 tatoeages! In die tijd tatoeëerden mensen voor therapeutische of rituele doeleinden, maar ook puur ter decoratie van hun lichaam. In de daarop volgende eeuwen kregen tatoeages nog veel meer toepassingen. Ze gingen bijvoorbeeld niet alleen centraal staan in culturen, zoals bij de Maori’s in Nieuw-Zeeland, maar kregen ook religieuze of symbolische waarde. Later gebruikten mensen tatoeages om misdadigers en slaven te markeren, om ze zo makkelijk te herkennen. Door de eeuwen heen zijn de toepassingen van tatoeages dus alleen maar gegroeid. Tegenwoordig groeit hun populariteit als decoratie van ons lichaam sterk, maar bij de veiligheid van tatoeages zijn grote vraagtekens te plaatsen.

Moederdag is kwetsend voor transgenders, vond een Engelse supermarkt en paste de kaartencollectie aan. In ons land vervoert de NS ‘beste reizigers’ in plaats van ‘dames en heren’. Alleen man en vrouw is vandaag ‘veel te simplistisch’ en heteroseksualiteit niet meer de norm. Wat gebeurt hier?

Je struikelt vandaag over termen als ‘gender’, ‘inclusief denken’ en ‘diversiteit’. Gemeenten en provincies zijn er druk mee in de weer, net als universiteiten en hogescholen. We hebben diversiteitsambtenaren, een diversiteitsbeleid, docenten ‘diversiteitsvraagstukken’, bedrijven met een heuse diversity board. Opzet van dit beleid is om minderheden voor te trekken en (voormalige) meerderheden een toontje lager te laten zingen, las ik in Elsevier Weekblad en veel mooier is het niet.

Orthodox en postmodern - dat gaat slecht samen

Vorige week had ik het over dogma’s, over het nut en de nadelen ervan en over wie/wat orthodox is en wie/wat niet. Toen ik daar verder over door dacht, schoot me iets te binnen dat ik ook nog even kwijt moet. En dat is dat het in onze ‘postmoderne’ tijd sowieso niet erg simpel (en populair) is om over dogma’s en orthodoxie te praten.

Ik bedoel: orthodoxe christenen (katholiek, gereformeerd, evangelisch) mogen dan allemaal in de godheid van Christus, in zijn lichamelijke opstanding en in de verzoenende betekenis van zijn kruiswerk geloven. Maar voor de rest? Voor de rest overheerst vaak het ‘gevoel’, vooral dit gevoel: ‘ik kan mij niet voorstellen dat…’. Laat ik een paar voorbeelden geven, dan wordt het direct duidelijk wat ik bedoel.

Godsdienstleraar Ignace Demaerel (EAV) legt op Pasen uit waarom het christendom geen zedenleer is, maar een heilsleer.

De Filipijnen © Reuters

Lees meer...

De Palestijnen zijn dol op UNESCO. Sinds het begin van hun lidmaatschap in 2011, hebben ze een aantal successen geboekt en is een aantal belangrijke Bijbelse en culturele sites door de Culturele en Educatieve Organisatie van de VN (UNESCO) aan hen toegewezen. Nu azen ze op de Dode Zeerollen.

Zijn Amerika, Frankrijk en Engeland onbetrouwbaar nu ze de Koerden in Syrië in de steek laten? Nee, eerder consequent, betoogt Abraham beth Arsan.

(Het onderstaande verhaal kun je ook uitstekend toepassen op de relatie van Europa tov Israël en de Palestijnen, verdeel en heers ... H.S.)

De Koerden in Syrië worden al weken door het Turkse NAVO-leger zwaar aangevallen. Er vallen ook veel gewone burgers als slachtoffers. De Koerdische stad Afrin staat op omvallen. Koerden schreeuwen om hulp. Salafistische, fascistische groeperingen staan te popelen om de macht van de Koerden over te nemen. Volgens de Koerden zijn dit veelal extremistische moslims uit onder andere de Kaukasus. Als huurlingen van Erdogan staan zij klaar om de ”ongelovige” Koerden te onderwerpen. Waarom laten de Amerikanen, Fransen en Engelsen hun trouwe bondgenoten ”on the ground” in Syrië zo vallen? Zijn ze onbetrouwbaar?