Ignace Demaerel
Godsdienstleraar en auteur 




(bron: Knack.be)

'Hoe kunnen we zo gemakkelijk iets wat tot nu toe altijd in het strafrecht gestaan heeft, plots tot een récht willen maken?' vraagt godsdienstleraar Ignace Demaerel naar aanleiding van de oplaaiende discussie over een aanpassing van de abortuswet.

Het debat over abortus laait weer in alle hevigheid op. Er zou een politieke coalitie in de maak zijn om de termijn uit te breiden van 12 naar 18 weken, de bedenktijd te verkorten van 7 naar 2 dagen, en het liefst van al dit helemaal uit het strafrecht te halen. Aan de ene kant: zeven partijen die voor zijn, tegenover vier die tegen zijn. Deze splijtzwam vertroebelt tegelijk de aanslepende federale regeringsonderhandelingen. De tegenstanders argumenteren dat men misbruik maakt van het feit dat er slechts een regering in lopende zaken is om dit er snel-snel door te duwen, zonder diepgaand debat over zulke fundamentele zaken. De voorstanders wijzen dan weer op het welzijn en zelfbeschikkingsrecht van vrouwen.

Maar dit is een complexe kwestie, waarbij ieder 'simpel' best eens goed tegen het licht gehouden wordt. En het delicate eraan is bovendien dat we hier meestal te maken hebben met pijnlijke individuele situaties: waardoor alle contra-argumenten liefdeloos of wreed lijken, alsof ze willen stigmatiseren, of zware emotionele lasten opleggen aan kwetsbare vrouwen die het al moeilijk genoeg hebben. De tegenstanders zijn echter niet per se liefdeloos: zij geven uiting aan het liefde voor het leven, voor élk leven, ook het ongeborene. We kunnen dus om deze reden het debat ten gronde niet smoren.

'Echte vooruitgang zou zijn dat er steeds minder abortussen nodig zijn, niet dat de achterdeur verder open wordt gezet'

Ignace Demaerel- 25/05/15- Knack

De eerste Pinksterdag was voor de Kerk als een geestelijke atoombom die ontploft is, en ontketende niets minder dan een revolutie in de wereld van religies.

Pinksteren is waarschijnlijk het meest onbekende en onderschatte van de vier grote christelijke feesten. Na Kerst, Pasen en Hemelvaart komt dit er een beetje achteraan gebengeld, en krijgt nauwelijks aandacht - op één vrije maandag na. Toch kan het belang ervan voor

Ignace Demaerel- 01/05/15- Knack

Ignace Demaerel vergelijkt de Kerk met partijen in de oppositie. '1.500 jaar lang was de Kerk in Europa "aan de macht" en speelde ze mee in de hoogste regionen van de maatschappij. Sinds de Verlichting kwam daar stap voor stap verandering in.'

Kerk en staat hoort men zogenaamd super strikt te scheiden in dit land, maar in de praktijk lukt dit toch niet zo best. Op veel fronten lopen ze elkaar altijd maar weer tegen het lijf, en in feite kan het ook niet anders, want er zijn vele raakvlakken. Maar ze hebben ook te maken met veel parallelle uitdagingen en

Ignace Demaerel- 05/04/15- Knack

Op een of andere manier is het kruis hét symbool van het christendom geworden, en dit mag ons oprecht verbazen, schrijft Ignace Demaerel.

Pasen hangt tegenwoordig al in de lucht zodra de paaseitjes in de winkelrekken liggen, tenminste volgens de kalender van de commerce en de reclamefolders. Of mensen er nu in geloven of niet, feest is natuurlijk altijd leuk, hé? En een aanleiding om eens lekker te eten, wie zou dat nu afslaan? Toch is het leerrijk om te weten waar dit feest vandaan komt: er is namelijk méér dan een chocolade paashaas of een kriebelend lentegevoel. Als we eens wat dieper in ons geheugen

Ignace Demaerel -  24/12/2014 - Knack

'Het kerstverhaal lijkt zich niet in onze moderne cybermaatschappij te kunnen afspelen', meent auteur Ignace Demaerel. 'Maar met enkele aanpassingen kan vandaag hetzelfde gebeuren. Het koppel zou Youssef en Myriam heten en uit Syrië komen.' Een alternatief kerstverhaal.

Ignace Demaerel- 20/07/2014- Knack

Het verhaal van de verloren zoon is één van die monumenten uit onze westerse cultuur, die mee het DNA van onze beschaving vorm hebben gegeven. Het is een pareltje in de wereldliteratuur, een juweel dat vele facetten laat zien, al naargelang vanuit welke hoek je ernaar kijkt.

Er is nauwelijks iemand die het niet kent, maar zoals meestal is dit één van de parabels van Jezus die veel méér dubbele bodems bevat dan men op het eerste zicht vermoedt. Het verhaal vinden we merkwaardig genoeg alleen in het evangelie van Lukas (hfst 15:11-32), niet bij de andere drie evangelisten. Als je het