Nu de scholen langzamerhand weer opengaan – althans voor sommige leerjaren – wordt het duidelijk dat niet iedere leerling de afgelopen twee maanden goed heeft ‘overleefd’. De meeste leerkrachten hebben kunnen vaststellen dat hier en daar een leerling ‘onder de radar’ verdwijnt. Niet iedereen is mee met het afstandsleren, en dat heeft vaak te maken met de thuissituatie. Het schoolgebeuren van de afgelopen maanden heeft heel wat inspanningen van zowel de leerlingen en van de ouders gevraagd – als die al in staat waren om voor de broodnodige begeleiding te zorgen.
Het EJV heeft samen met Gave Veste en Stapsteen een initiatief opgestart om huiswerkhulp te bieden aan kwetsbare gezinnen. Zeker wanneer de kennis van het Nederlands beperkt is – denk aan nieuwe immigranten en asielzoekers – is het volgen van de schoolopdrachten verre van eenvoudig. Wie elke week een uurtje (twee mag ook!) kan vrijmaken om online hulp te bieden – zeker aan de kinderen die nog niet terug naar school kunnen, mag dat laten weten op het adres Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Tips zijn te vinden op de website van het EJV.

Daarnaast zijn er nog een aantal andere manieren waarop je kwetsbare gezinnen kan ondersteunen. Op de website van het EJV vind je briefjes in het Nederlands, Engels, Faris; Arabisch, Frans en Spaans. Kijk dus zeker op deze link. https://ejv.be/word-buddy.

Gewijzigd euthanasiestandpunt niet getolereerd

De Broeders van Liefde – in ons land onder andere bekend vanwege hun psychiatrische instellingen – besloten in 2018 hun houding ten opzichte van euthanasie aan te passen. Binnen de Rooms-Katholieke Kerk is er geen ruimte voor vroegtijdige levensbeëindiging – aan de andere kant biedt de Belgische wetgeving wel een aantal mogelijkheden. De visietekst die door het bestuur van de organisatie werd opgesteld, handelt specifiek over euthanasie in geval van ondraaglijk psychisch lijden in niet-terminale situaties. Door een opening te bieden, verwijderde de orde zich van het officiële standpunt van de Kerk en van de internationale leiding van de Broeders van Liefde. In Rome werd onlangs de knoop doorgehakt: de psychiatrische ziekenhuizen van de congregatie mogen zich in België niet ‘katholiek’ meer noemen.

Toen Rabi Chamoun in 2002 naar België kwam, had hij een duidelijke ambitie: maffiabaas worden. Het duurde niet lang voor zijn criminele carrière op gang kwam en zijn droom waarheid werd. Dat hij vandaag de dag voorganger is van een Arabische kerk in Mechelen en een onvermoeibare evangelist is, mag dan zeker ook een wonder heten. Intussen is Rabi ook betrokken bij de opstart van soortgelijke kerken in andere plaatsen in Vlaanderen …

Er was nog lang geen sprake van de burgeroorlog in Syrië toen Rabi naar Europa wilde vertrekken. Hoewel de kans om een visum te krijgen niet zo groot was, lukte het hem toch om op legale wijze naar België te komen. Achteraf denkt hij dat God daar een plan mee had, maar op toen was hij zeker niet met religieuze zaken bezig. “Ik was op zoek naar geld, aandacht en macht”, verklaart hij nu. 

In 2009 ging het Gebedsnetwerk van start met een gebedsketting. De bedoeling was om 24/7 – dag en nacht dus – mensen heel gericht te laten bidden voor een aantal specifieke onderwerpen. In de afgelopen 11 jaar is de ketting nooit helemaal volledig geweest, maar er werd toch minimaal 70 à 80 uur trouw en volhardend gebeden. Al die tijd zijn vurige gebeden voor ons land opgestegen tot God in de hemel.

Het Gebedsnetwerk wil de ‘ketting’ aanpassen aan de huidige tijd en in een nieuwe vorm gieten. Dat houdt in: korter op de actualiteit inspelen, nieuwe media inschakelen, het opsplitsen in deelthema’s en de gebedstijden meer vrij te laten.

Het Belgische Parlement heeft in de afgelopen maanden een aantal dossiers onder handen genomen waarvan veel politici wilden dat ze aangepakt werden. Het meest opvallend was de discussie over een verruiming van de abortuswet. De voortijdige zwangerschapsafbreking is al vaker het onderwerp geweest van felle discussies en wisselmeerderheden. Bij de totstandkoming van de oorspronkelijke abortuswet was dat niet anders. Ethische kwesties worden vaak in een regeerakkoord geregeld, maar aangezien er lange tijd geen (volwaardige) regering was, namen een aantal kamerleden zelf het initiatief. Daaruit kwam een wetsvoorstel dat voorzag in vier verregaande wijzigingen: de verlenging van de wettelijke abortustermijn, de verkorting van de wachttijd, de afschaffing van de informatieplicht en het beschouwen van abortus als een gewone ‘medische handeling’.

In het eerste deel van het tweeluik over het boek ‘Zoektocht naar hoop voor de stad’ ging het over nieuwe benaderingswijzen voor de kerken om relevant te zijn in hun omgeving. Hulp aan daklozen en voedselbedeling aan de armen kunnen goede methodes zijn om in contact te komen met mensen die je anders nooit zou ontmoeten. Het zijn manieren waarop het verhaal van hoop kan worden doorgegeven. Toch zal één kerk op zichzelf nooit in staat zijn om alle inwoners van de stad te bereiken met het goede nieuws. Zelfs niet als alle leden er voltijds mee bezig zouden zijn. Gelukkig zijn er meestal meerdere kerken in de stad en ze kunnen veel bereiken als ze samenwerken. Tegenwoordig ligt dat doorgaans minder gevoelig dan vroeger, toen het accent meer op de verschillen lag dan op de overeenkomsten. Samenwerkingsverbanden ontstaan eerder spontaan en ze zijn vaak sterker dan de band met de kerken van dezelfde denominatie in de rest van het land ...