Voor het eerst in de geschiedenis heeft de Rooms-Katholieke kerk in België een uitgebreid jaarrapport gepubliceerd, waarin een hele reeks cijfers over de toestand van de kerk in ons land wordt vermeld. Het was geen gemakkelijke taak om alle gegevens te verzamelen, aangezien er in België geen officiële cijfers bestaan over alles wat met godsdienst te maken heeft – een gevolg van de scheiding van kerk en staat. Een vergelijking met vorige jaren is dus ook niet mogelijk, maar de Bisschoppenconferentie geeft toe dat er een dalende tendens is wat betreft het kerkbezoek.
Van de Belgische bevolking beschouwt net iets meer dan de helft zich ‘katholiek’, iets minder dan 10 procent noemt zich ‘praktiserend’. Dat wil zeggen dat men – al dan niet regelmatig – deelneemt aan de eucharistie. Dat zou inhouden dat er iets meer dan 1 miljoen mensen de kerk bezoeken, maar  op een telzondag (de derde zondag van oktober) bleef de teller staan op 286.393 aanwezigen. De dalende zondagspraktijk wil niet noodzakelijk zeggen dat de mensen massaal de band met de Rooms-Katholieke kerk loslaten: in 2016 waren er meer dan 50.000 doopsels en ruim 41.000 vormsels. Dat jaar lieten 1.240 Belgen zich uitschrijven uit het doopregister.

Gave Veste helpt vluchtelingen en asielzoekers op materieel en geestelijk vlak. Daarom is de organisatie regelmatig op zoek naar concrete zaken – vaak kleine dingen die het leven van de nieuwe inwoners van ons land gemakkelijker kunnen maken. Zo zocht (en zoekt) Gave Veste naar opvang en huisvesting van mensen die nog geen opvang in een asielcentrum hebben gekregen. Zelfs iets simpels als een fiets voor een Syrisch vluchtelingengezin, zodat ze gemakkelijker boodschappen kunnen doen. Op die manier kunnen ze sneller een eigen bestaan in België opbouwen. Of wat te denken van een buggy voor een christengezin uit Syrië met een kind van ongeveer 2,5 jaar oud? Het zijn allemaal eenvoudige dingen, die een enorm verschil kunnen maken.

Iets minder eenvoudig dan het zoeken naar een buggy, is het vinden van een buddy. Iemand die een buddy wil zijn voor een vluchteling, bouwt contact op met die persoon of dat gezin en helpt hen een plek te vinden in België. Hoe werkt zoiets?

Guy Cauwels bidt in zijn ‘war room’ urenlang voor België en de werkers in Gods koninkrijk.

Sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden uit de grijze lucht boven Brussel. Een duidelijk bewijs dat de winter nog niet helemaal overwonnen is op het moment dat ik Guy Cauwels bezoek voor dit interview. Op de bovenste verdieping van de Nortonhuizen aan de Lambermontlaan is Guy Cauwels wel hard bezig met overwinning. Het lokaaltje dat twee dagen per week zijn ‘thuis’ is, draagt de uitdagende naam ‘war room’. De overigens vredelievende Vlaming strijdt stevig – in gebed. Twee jaar geleden verminderde hij drastisch de uren die hij aan zijn job besteedde en gaf hij de vrijgekomen tijd aan zijn bediening als bidder.

Herman van Rompuy moest als voorzitter van de Europese Raad midden in de eurocrisis en de vluchtelingencrisis alle 27 EU-landen op één lijn zien te krijgen. Waarom leest deze bekende Europeaan dagelijks in de Bijbel – en wat is volgens hem het belang van dat boek voor Europa?

"Christenen moeten zich meer laten horen in de samenleving," vindt Van Rompuy, een bescheiden en beminnelijk man die naast politicus ook filosoof en econoom is. "Tegenwoordig is het christendom ontdaan van elke machtsfactor. Dat maakt getuigenissen van christenen authentieker dan vroeger. Positief, bewust en zelfbewust opkomen voor christelijke waarden als barmhartigheid en rechtvaardigheid is belangrijk, want onze samenleving is steeds minder een samenleving. Het is 'eigen ik eerst' – en die houding is een omkering van elke moraal. Van de Barmhartige Samaritaan – één van de kernparabelen – kunnen we leren afstand te nemen van onze eigen vooroordelen en voordelen. Daarom bepleit ik een barmhartige houding tegenover vluchtelingen die hier al zijn, zeker voor degenen die uit Syrië komen."

Verzoening
In november is het honderd jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog eindigde. Nog geen 25 jaar later volgde de Tweede Wereldoorlog. Van Rompuy zal bij verschillende herdenkingsplechtigheden vooral de verzoening na 1945 benadrukken. Want: ‘Wie niet vergeven kan, is er slecht aan toe.’ Vragen als: waar was God in die oorlogen of in Auschwitz, vindt hij niet vruchtbaar. "Het probleem van het kwaad in de wereld is altijd de rots van het atheïsme geweest. Ik concentreer me liever op wat je als mens in beweging kunt zetten. 'Dit nooit meer', zei men in 1945. Daarom wilden de oprichters van wat nu de EU is – Schuman, De Gasperi, Adenauer – die zwarte bladzij omslaan. Juist deze gelóvige mannen werkten aan verzoening, de christelijke deugd bij uitstek."

Bijbel
"Ik lees elke dag in de Bijbel volgens een rooster. De Bijbel is niet zozeer mijn kompas, maar biedt mij bestendige inspiratie. In het leven van mijn kinderen en hun gezinnen speelt de Bijbel geen grote rol. Dat vind ik spijtig, maar ik geef de hoop niet op. Zelf stopte ik op mijn twaalfde met geloven. Tegen de pastoor zei ik na een preek ter voorbereiding van mijn plechtige communie: 'Ik geloof niets van wat u daarnet verteld hebt.' Hij gaf mij de vijf godsbewijzen van Thomas van Aquino, maar ook die overtuigden mij niet. Hoe ik dan toch gelovig werd op m’n zesentwintigste? Dat zou ik u niet kunnen vertellen. Ineens was het er; er ging een wereld open en vanaf toen las ik
geregeld in de Bijbel."

"Een tekst waar ik herhaaldelijk bij stil sta, is de uitroep van Jezus aan het kruis: “Mijn God, mijn God, waarom hebt Ge mij verlaten?” Als zelfs God – in de persoon van Jezus – die angst had, kan ik empathie
opbrengen voor anderen die zich verlaten voelen. Dit is één van de sterkste teksten die onze godsdienst zo menselijk maakt."

Foto: HH/Dieter Telemans

Ciara Goossens verzorgt voor Trans World Radio het programma ‘Melk & Honing’. In de Bijbel wordt Israël het land van Melk & Honing genoemd. Eten speelde toen, net als nu, een belangrijke rol in het leven. Maaltijden waren een ideaal moment voor een gesprek. Vandaag de dag vertellen mensen nog altijd even graag verhalen rond de tafel. Ciara koppelt het nuttige aan het aangename en zoekt praatgrage koks op in hun keuken. Op het menu staan boeiende geloofsgesprekken, terwijl er gewerkt wordt aan een hemels hapje.

Het eerste programma in de reeks wordt uitgezonden op vrijdag 23 november 2018, 20/15 u., op de livestream van TWR. https://twrbe.airtime.pro/ Je hoort dan een gesprek met Elise Mukendi.

TWR zendt 24/24 u., 7/7 dagen radioprogramma’s uit rond geloof en leven. Meer info: www.TWR.be

Ontwikkelingshulp is meer dan het voorzien van de juiste hulpgoederen op het juiste moment. Tearfund uit Vilvoorde verleent al zo’n 39 jaar ondersteuning aan een aantal landen in de wereld en heeft daarbij ook een coherente visie op die taak ontwikkeld. In een terugblik op het vorige werkingsjaar somt de organisatie een aantal kernbegrippen uit de werking op.

Het ‘rijke Westen’ heeft verantwoordelijkheden ten opzichte van de armere regio’s in de wereld. Om die reden wordt een deel van de begroting van de Westerse landen besteld voor ontwikkelingswerk. In 1970 namen de Verenigde Naties de doelstelling aan om 0,7 procent van het Bruto Nationaal Product voor dit doel toe te kennen. Geen overdreven groot percentage, maar in de praktijk halen slechts enkele Europese landen deze doelstelling.