CD&V overweegt wettelijke regeling draagmoederschap

Wat als je een sterke kinderwens hebt, maar geen kinderen kunt krijgen? Het is voor de meesten wellicht geen brandend actueel onderwerp, maar voor wie zelf met de vraag geconfronteerd wordt, is het een heikele kwestie. In een aantal gevallen is een ‘technische oplossing’ – zoals IVF (in vitro fertilisatie) – mogelijk, maar die optie is er niet altijd. Denk daarbij aan homokoppels: een man kan nu eenmaal geen kinderen baren. In dergelijke situaties kan er gekozen worden voor de adoptie van een kind, maar ook draagmoederschap is een mogelijkheid. Wettelijk is er op dit vlak weinig geregeld, maar er worden voorstellen ingediend om een en ander juridisch in orde te maken.

Bij het opstellen van wetteksten over ethische kwesties wordt vooral naar de CD&V gekeken – deze partij beschikt over een zeker ‘vetorecht’ als het over morele zaken gaat. Bij het afsluiten van het regeerakkoord werd namelijk bedongen dat er bij wetten op ethisch vlak altijd een consensus tussen alle regeringspartijen moest zijn. Dat had in de eerste plaats te maken met de regels rond abortus (er was een parlementaire meerderheid om de mogelijkheden daartoe te verruimen, maar voor de CD&V was dat onaanvaardbaar), maar betreft ook andere terreinen.

Het afgelopen twee jaar zijn er binnen de EAV verschillende nieuwe platforms van start gegaan (denk aan het Platform Geloofsvervolging met een jaarlijks gebedsweekend voor de verdrukte kerk) en andere staan inmiddels in de steigers. Sinds kort wordt er gewerkt aan een ‘Platform Inclusie’ dat graag iedereen bij de kerken wil betrekken, ook de mensen met een beperking. Het is een samenwerking waar Gemeenten en Gehandicapten al lang op hoopt, en het is dan ook geen verrassing dat deze organisatie volledig achter het initiatief staat. Op dit moment zijn er al drie andere partners: het Evangelisch JeugdVerbond (EJV) dat voor enkele uren per week een ‘diversiteitsmedewerker’ heeft aangesteld, TrisHomie, een christelijk woonproject voor (jong)volwassenen met een verstandelijke beperking of psychosociale problemen en ‘Geloof en Gebaren’ dat zich vooral richt op doven en slechthorenden.
Het EJV startte vorig jaar al een gespreksgroep ‘Bijzondere Noden’ om ouders van kinderen die speciale aandacht nodig hebben, samen te brengen. Daarbij ging bijzondere aandacht naar het aanbieden van de juiste ondersteuning op het gebied van vrije tijd, en om deel te kunnen nemen aan het jeugdwerk.

Meer info: Gemeenten & Gehandicapten, Thérèse Swinters Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of het EJV, Eline Hoolsema. Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..

Nieuw decreet legt voorwaarden en procedures vast

Na een jarenlange stilstand, is de trein van de erkenningen terug vertrokken. Een TGV kan het zeker niet genoemd worden (er is immers eerst nog een , maar toch: er is beweging. In 2017 was die abrupt tot stilstand gekomen toen de Vlaamse regering besliste om voor de plaatselijke geloofsgemeenschappen een erkenningsstop af te kondigen. Inmiddels werkte de bevoegde minister een nieuwe wet uit die de puntjes op die i zet wat betreft de voorwaarden waaraan plaatselijke kerken, maar ook moskeeën of synagoges, aan moeten voldoen om een beroep te kunnen doen op de financiële stromen die de overheid ter beschikking stelt. De grote lijnen van het decreet lagen al een tijd vast, maar over de laatste details werd nog uitgebreid gedebatteerd. De nieuwe regels zijn duidelijker, maar ook strenger – en niet zonder reden.

In hoeverre de corona-crisis achter de rug is, valt moeilijk te zeggen, maar in de meeste evangelische organisaties is – zoals bij veel andere – de gewone werking weer min of meer op gang gekomen. Zeker de zendingsorganisaties hebben, als gevolg van de vele reisbeperkingen, het afgelopen jaar weinig activiteiten kunnen ontplooien. Niemand had kunnen denken dat de plannen zo ernstig dooreen werden gegooid. Ook bij de vzw Iskra, die zich specifiek richt op humanitaire hulp in Oekraïne, had men dat niet voor mogelijk gehouden.

“Eind januari 2020 namen we afscheid van de mensen in Kalush met het vooruitzicht hen weer te zien in mei – juni van dat jaar”, staat er in de nieuwsbrief van Iskra te lezen. “Dit was echter een zware onderschatting. Het beestje corona heeft zwaar huisgehouden hier in West-Europa. We werden verplicht om in lockdown te gaan zonder een besef van hoelang dit zou duren.”

Gemeenten en Gehandicapten organiseert al jaren Bijbelclubs voor mensen met een mentale beperking. In de meeste evangelische kerken is het de gewoonte om in de loop van de week samen te komen in kleine groepen. Op die manier wordt op ieders niveau onderwijs gegeven en is er ruimte voor ontmoeting. Kinderen doen dit vaak op zondagmorgen, jongeren doorgaans in het weekend, terwijl er voor volwassenen regelmatig ‘kringavonden’ ingericht worden. Maar voor mensen met een verstandelijke handicap wordt zelden iets specifiek gedaan. Het was voor Gemeenten en Gehandicapten de aanleiding om Bijbelclubs in te richten speciaal voor deze doelgroep. Eerst in Genk, later ook op andere locaties.

Ook al is 2021 al een heel eind verstreken, toch kan het interessant zijn om nog eens terug te blikken op het jaar daarvoor. Een jaar vol uitdagingen, zeker ook voor Tearfund dat door de coronacrisis heel wat projecten ‘op pauze’ gezet zag worden. Niet dat de nood in de Derde Wereld- landen plotseling ophield te bestaan – integendeel – maar met de beperkte mogelijkheden om te reizen was het niet evident om lopende projecten op te volgen of nieuwe te beginnen. Tegelijk was de hulpverlening meer dan ooit nodig. Gelukkig kon Tearfund blijven rekenen op de vele giften van een trouwe achterban.

Hoe onaangenaam de Covid-19-crisis tot nu toe ook was in ons land, dankzij de welstand van de Westerse wereld konden de economische gevolgen nog redelijk goed opgevangen worden. Grote rampen op dat vlak werden tot nu toe vermeden, ook al is de financiële toestand van ons land er zeker niet beter op geworden. In andere delen van de wereld is de toestand veel minder goed.