Leegte heeft voor ons doorgaans een negatieve klank. Wat biedt een leeg glas uiteindelijk meer dan de herinnering aan de drank die er in gezeten heeft? Wat is een leeg antwoordenblad anders dan een mislukt examen? Leeg is meestal niets …

Als je mensen zou vragen wat er na dit leven gebeurt, dan is er ook veel kans op een leeg blad. Kunnen we weten of er iets is, en zo ja wat? Ideeën zijn er genoeg, en het is boeiend om over het hiernamaals te fantaseren, maar wie weet het werkelijk? Het komende nummer van Wegwijzer wil laten zien dat er iets is voorbij de leegte. Daarbij staat het verhaal van Pasen centraal. In het tijdschrift valt te lezen wat bijvoorbeeld de Franse keizer Napoleon, de Bijbelse apostel Paulus en de Amerikaanse theoloog Wilbur Smith daarover te vertellen hebben. Maar er zijn natuurlijk ook bijdragen van de redactie zelf.

Christenen verkondigen een leven na de dood; ze zien uit naar de hemel waar ze de eeuwigheid mogen doorbrengen. Wie niet gelooft, beschouwt hen vaak naïef. Hebben christenen het geloof in de altijddurende heerlijkheid nodig als een soort drug, een houvast die het leven op aarde draaglijk maakt? Waarom is het voor hen na de dood niet gedaan? Is er misschien al iemand teruggekeerd om te vertellen hoe het aan de andere zijde van het leven is? Yvan Thomas spoelt de film van de geschiedenis terug naar het jaar 33, naar de dag van de verrijzenis van Christus en vertelt wat we van die gebeurtenis kunnen leren.

Ook Jan Leplae vraagt zich af of dit leven het enige is. Diep van binnen hebben mensen het gevoel dat er iets moet zijn dat verder gaat dan hetgeen we kennen, maar hoe kan dat iets bijdragen aan het leven van nu, hoe zorgt dat voor meer diepgang in het bestaan?

Er is een schrijver die heel wat goede dingen heeft gezegd over de leegheid van het leven. Wegwijzer had hem graag geïnterviewd voor dit Paasnummer, maar hij is helaas al overleden. Al duizenden jaren, dus het is behoorlijk te laat. En toch geeft hij de antwoorden op veel vragen aan de hand van wat hij geschreven heeft. Sla er het artikel ‘lucht en leegte’ maar op na …

Om te eindigen een belangrijke vaststelling: met Pasen krijgt ‘leeg’ een positieve betekenis. Immers, het graf van Jezus is leeg en dat kan maar één ding betekenen: Hij is opgestaan uit de dood. Door dat feit verandert de hele geschiedenis. Christenen dienen een levende Heer. Dat geeft het leven zin, nu en in de toekomst.

Meer weten over de komende Wegwijzer of exemplaren bestellen? Mail naar: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Wie is de ster van het Kerstverhaal? Als we het letterlijk nemen, dan is het de ster van Bethlehem. Die inspireerde de Wijzen uit het Oosten om op zoek te gaan naar de nieuwgeboren koning. Sterren vormen ook het centrale thema van het nieuwe nummer van Wegwijzer.

Door de eeuwen heen hebben mensen naar de sterren gekeken. Het verhaal gaat dat Franklin D. Roosevelt een vast ritueel onderhield met de beroemde natuurkundige William Beebe. Na een avondje praten, gingen de twee mannen altijd naar buiten en keken ze naar de nachthemel. Turend naar de sterren zochten ze de linkerhoek onderin het vierkant van Pegasus. Dan sprak een van hen als onderdeel van hun ritueel deze woorden: “Dat is een spiraalstelsel van Andromeda. Het is even groot als onze melkweg. Het is een van de honderd miljoen melkwegstelsels. Het is 750.000 lichtjaar ver. Het bestaat uit honderd miljard zonnen die allemaal groter zijn dan onze zon”.
Daarna waren ze stil tot Roosevelt zei: “Nu voelen we ons klein genoeg, denk ik. Laten we naar bed gaan”.

Iemand die ook al van jongs af aan onder de indruk is van de sterren, is Joris D’Joos, wiskundeleraar en tevens een van de oudsten van de Levende Hoop-gemeente uit Herentals. Al vroeg beschikte hij over een sterrenkijker en tijdens zijn studie hield hij zich ook bezig met de sterrenkunde. Hij hield er een diep ontzag voor de Schepper van het oneindige heelal aan over.

In het artikel ‘Sterren en Jezus Christus’ stelt, Yvan Thomas vast dat de Messias geen sterallures had. Hij werd geboren in een stal, er was geen plaats voor Hem en zijn eerste bed was een voederbak. Zijn ouders waren arm en Jezus zelf had op latere leeftijd zelfs geen eigen plaats om zijn hoofd te ruste te leggen. En toch heeft Hij het leven van miljarden mensen gered.

Kerst is het feest van de vrede, maar waar is die vrede eigenlijk? Het is een vraag die Ignace Demaerel stelt in zijn artikel. Een van de vele betekenissen is inderdaad dat het een feest van vrede is? En toch ging de geboorte van Christus al snel gepaard met geweld, toen Herodes de kinderen van Bethlehem liet ombrengen. Voor veel mensen zijn religies de oorzaak van oorlog en geweld. En toch, Jezus heeft veel gezegd over vrede. Hij kon vrede hebben temidden van de storm … Diepe vrede is onbetaalbaar en onkoopbaar, zoalsechte liefde en geluk. Ze moet iets zijn wat ons van binnen doet gloeien.

Indrukwekkend in dit nieuwe nummer van Wegwijzer is ook het levensverhaal van Fernand Spillebeen. In zijn jonge jaren was hij een ster in het wielrennen, maar zijn leven nam daarna een heel andere koers. Jaren bracht hij in de gevangenis door – gelukkig als aalmoezenier. Hij heeft aan heel wat gevangenen het bevrijdende nieuws van het evangelie.

Wegwijzer is boeiend om te lezen en bruikbaar om te geven. Met andere woorden: Wegwijzer is bij uitstek een blad om aan iemand te geven. Om zo de weg naar Christus te wijzen. Het blad wordt voornamelijk verdeeld via de evangelische gemeentes. Wie dit magazine wil bestellen, kan dat via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..

Septembernummervan Wegwijzer; tussen angst en zekerheid

Wie een engel van God ziet, zal sterven … Dat was toch de gangbare mening in de tijd van het Oude Testament. Wie dus een dergelijke verschijning meemaakte, vreesde voor zijn leven. Denk maar aan de richter Gideon, die verklaarde: Omdat ik een engel van de Heer gezien heb, zal ik sterven. Manoach en zijn vrouw, de latere ouders van Simson, zaten met dezelfde schrik. Niet voor niets dat de eerste woorden van een engel doorgaans waren: Vrees niet … 

Vandaag de dag hebben de meeste mensen geen schrik meer voor een engel. Vaak geloven ze er zelfs niet in. Maar angst is nog overal aanwezig. Voor terroristische aanslagen, voor natuurrampen, voor economische tegenslagen. En niet te vergeten, een hele rij van fobieën waar een mens veel last van kan hebben. Al was het maar de schrik om hoog bovenop een ladder te staan.

Het thema van de volgende Wegwijzer is ‘tussen angst en zekerheid’. Verschillende auteurs delen hun schrik maar ook hoe ze die overwonnen. Jean Bos herinnert zich nog goed de vrees dat hij (was hij als kind niet al te braaf?) in de zak van Sinterklaas zou terecht komen. Hij schrijft ook over de angst voor God: terecht of niet terecht. God is immers liefdevol … maar ook rechtvaardig. Wat betekent dat voor ons, onvolmaakte mensen?

Jacques Rommel maakte als kind een zwaar omweer mee en sindsdien zit de schrik er goed in. Maar hij heeft een remedie die hij bliksemsnel kan toepassen. Een goede tip wellicht voor iedereen die het ook niet begrepen heeft op gedonder.

Angst voor de dood, is iets dat veel mensen kennen. Toch beweert Marc Van Den Bogaerde dat je beter naar een begrafenis kunt gaan dan naar een feest. Dat heeft hij niet zelf bedacht, maar hij vond de gedachte in de Bijbel. Vreemd idee? Voor de meeste mensen waarschijnlijk wel, maar eigenlijk is het heel nuttig om bij het overlijden – en wat er daarna komt – stil te staan. Het biedt alleszins de kans om ons voor te bereiden op een feest dat nooit voorbijgaat. 

Mensen staan soms duizend angsten, maar heel vaak hebben ze schrik voor iets dat nooit zal gebeuren. En als er dan toch iets ergs gebeurd, is er de zekerheid dat God ieder mensen door de moeilijkheden heen wil helpen. Niet voor niets is het thema ‘tussen angst en zekerheid’.

Annette Hartman benadert het overwinnen van angst vanuit de Bijbeltekst: ‘Bij God zijn we veilig. Hij is onze schuilplaats, onze burcht waar we veilig zijn’. Leven in angst kan toch niet de bedoeling van ons leven zijn?

Nog meer mensen vertellen hun verhaal over het overwinnen van hun schrik. Deze Wegwijzer toont de weg uit de angst. Het blad is een uitstekend middel om anderen die weg te wijzen. Het is niet alleen een tijdschrift om zelf te lezen, maar vooral ook een magazine om weg te geven. 

Wie meer te weten wil komen over Wegwijzer, kan contact opnemen met Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Langs deze weg kan het blad ook besteld worden.

Het is niet toevallig dat de zomereditie van Wegwijzer begin volgende maand uitkomt. Ook het thema ‘puur toeval’ is met opzet gekozen. Een greep uit de artikels die in het blad te lezen zullen zijn.

Luc Decantere schrijft: Een man lag op het bed waarop hij waarschijnlijk zou sterven. En zoals zoveel gebeurt – cynisch gezegd: zoals gebruikelijk – begon hij zijn leven te evalueren. Er speet hem zoveel, maar over veel andere dingen was hij heel tevreden. Toch knaagde er iets aan zijn geweten: hij was erg graag kunstenaar geworden. ‘Maar’ zei hij, ‘er is zoveel gebeurd in mijn leven en telkens is de beslissing, de start, uitgesteld …’

Jacques Rommel beschouwt zichzelf als behoorlijk kritisch en geneigd om veel dingen in vraag te stellen. Eigenschappen die hij al van jongas af aan heeft, en die hem naar eigen zeggen herhaalde malen in de problemen brachten, zowel op school als in het leger. Hij herinnert zich nog goed hoe hij ooit op een godsdienstexamen een nul kreeg, omdat hij niet de gewenste antwoorden gaf … Dat hij op een bepaald moment een Bijbel als nieuwjaarsgeschenk kreeg was dan toch wel behoorlijk vreemd …

Annette Hartman vraagt zich af of er wel zoiets als ‘toeval’ bestaat. Sommige mensen noemen dat ‘het lot’, een ‘lotsbestemming’, een gelukje of misschien zelfs ‘een geluk bij een ongeluk’. Het ‘lot’ overkomt ons als het toeval: een onvoorzien geval, een onberekenbaar gebeuren. Of valt het je toe? Waar vandaan dan? Of van wie?

Veel mensen zijn er rotsvast van overtuigd dat alles is voorbestemd. Vanaf het moment dat je geboren wordt tot aan je dood: het ligt allemaal vast. En misschien ook wel wat er daarna gebeurt. Je kunt de details van je levensweg misschien wel veranderen, maar niemand ontkomt aan zijn bestemming. Maar er zijn mensen die daar anders over denken. Sommige gebeurtenissen stemmen ook in het bijzonder tot nadenken – een plotselinge crisis kan een leven veranderen. Jean Bos schrijft er over. 

De meeste mensen gaan ervan uit dat geschiedenis louter toevallig ontstaat en ook volledig toevallig voortkabbelt. In geen geval kan de mens zich verzoenen met een God die zou ingrijpen in de geschiedenis en deze zelfs mee bepalen. Maar Yvan Thomas schrijft juist over een God die wel degelijk ingrijpt in het wereldgebeuren.

Jan Leplae stelt:God leidt zelfs de kleinste dingen, en staat daarbij stil bij D-Day, de dag van de landing van de geallieerden in Normandië. 

Wegwijzer is een kwartaalblad dat mensen wil interesseren voor alles wat met geloof te maken heeft. Het is dus vooral een blad om door te geven aan mensen die belangstelling hebben voor geloof – of waarvan u hoopt dat ze openstaan voor de boodschap van het evangelie. Het motto van Wegwijzer is niet voor niets: ‘boeiend om te lezen, bruikbaar om weg te geven’. Bestellen kan op deze link